Ik had het geluk dat ik een weekendje mocht meegenieten van het restaurant Scheepskameel op locatie. En wel in mijn favoriete wine & dine land: Duitsland. De Scheepskameel is het tweede restaurant van mijn neef en het unieke is dat zij een uitsluitend Duitse wijnkaart voeren. Veel wijnen die zij in het restaurant schenken verkopen zij ook via de Wijnkameel, ideaal om er ook thuis van te kunnen genieten. Daarbij serveren zij heerlijke gerechten. Waar de basis in het restaurant Rijsel roomboter is, is dat bij Scheepskameel (olijf)olie. De gerechten zijn vaak rauw en vooral licht. Dat klinkt dan weer helemaal niet echt Duits 🙂 en het leuke was dan ook dat wij bij het pop-up restaurant van Scheepskameel bij Weingut Kühling-Gillot in Bodenheim tot de conclusie kwamen dat het vleesmenu de optimale combinatie van de twee restaurants was!
Bodenheim ligt in de Rheinhessen, het meest noord-oostelijke (wijn)gebied van Rheinland Pfalz. Bodenheim is ongeveer 4 uur rijden vanaf Utrecht. Het plan was om vrijdag einde middag richting Duitsland te rijden voor een eerste overnachting in Bad Neuenahr of Bad Ems. Maar vanwege de net begonnen stageperiode van mijn reisgenote zijn wij op vrijdag niet verder gekomen dan biertjes en bitterballen bij Cafe Hesp. Ook altijd gezellig! De volgende ochtend had ik best een beetje last van deze biertjes maar zijn we zowaar om 8 uur vertrokken om aan een mooie Duitse dag te beginnen. Een kuuroord was het dan niet geworden maar een richtig Deutsche lunch lieten wij niet aan ons voorbijgaan. Na de toch best lange roadtrip zaten wij om 13:30u in een het Eisgrub Bräu Brauhaus in Mainz. Het is een grote brouwerij met verschillende kamers waar je aan lange of kleinere tafels de hele dag kan eten en drinken. En je kan er ook een rondleiding met verhaal over het brouwproces krijgen. Er komen super veel vriendengroepen, bijna alle lange tafels waren gereserveerd op zaterdagmiddag. Hoewel wij echt zin hadden in een goede Duitse maaltijd bij ons biertje viel de Brattwurst ons erg tegen. Het is een opgerolde dunne variant, zo kan ik ook aan een halve meter komen.. de Sauerkraut en Dibbscher (tapas)toren met brood was prima maar voor het eten hoef je hier dus niet speciaal naar toe. Mijn droom is nog altijd een stamkroeg met Duitse tapas te vinden, ik zoek nog even verder.
Op naar Bodenheim voor de Liquid Life sessie van Scheepskameel bij BattenfeldSpanier und Kühling-Gillot. We hadden al gezien dat Mainz een vrij rijke stad is. Dat is niet heel raar, het ligt tegen Frankfurt am Mainz aan en dat is het financiële zakencentrum van Duitsland. Bodenheim heeft het wat dat betreft helemaal goed getroffen, het ligt tussen Frankfurt, Mainz en Wiesbaden in. Er zijn in dit kleine dorp maar liefst 20 Weinguts. Aan de goed onderhouden (vakwerk)huizen zie je ook dat de wijnboeren het hier goed voor elkaar hebben. Het Weingut BattenfeldSpanier und Kühling-Gillot is ontstaan door het huwelijk van Carolin Gillot en Hans-Oliver Spanier en de mooi instelling die zij hebben; Miteinander. Vandaar ook de samenwerkingen die zij opzoeken met toprestaurants. Onder het thema ‘Liquid Life’ organiseren zij een aantal keer per jaar speciale wijn-spijs belevingen op hun Weingut. De voorgaande edities van pop-up restaurants waren allemaal in samenwerking met een restaurant dat minstens 1 Michelinster had. Vanwege de uitzonderlijk goede keuken in combinatie met de uitsluitend Duitse wijnkaart bij Scheepskameel wilden zij echter graag een editie met dit restaurant organiseren. Zoals wij vaker zeggen is het minstens zo knap om op hoog niveau te koken en de gasten een heerlijke avond te laten beleven voor een prijs die niet direct de hele avond de huur dekt.
Op het menu stonden heerlijke klassieke gerechten. De amuse was een echt Amsterdams plakje ossenworst met een ingelegd zuurtje. Als aperitief kregen wij een glaasje van de heerlijke Blanc de Blanc Chardonay extra brut, gemaakt op de traditionele wijze, zoals ook champagne gemaakt wordt. Tijdens de naborrel vertelde de keukenbrigade dat zij bij aankomst het geluk hadden het laatste restje van het destillaat gemaakt van het gistpropje uit deze ‘champagne’ uit 1953 hadden mogen proeven. Het voorgerecht van ons menu was de terrine van ossenstaart met eendenlever. Dit maakt mijn moeder ook vaak met kerst en is zeker een van mijn favoriete feestgerechten. De Riesling Spätlese van Emrich Schönleber is hier heerlijk bij, zoals altijd bij levergerechten. Het hoofdgerecht was een heerlijk stuk varkensvlees uit de nek, dit is goed doorregen. Samen met de tuinbonen, chorizo en heerlijke jus en vergezeld door een glas Frühburgunder van wijnhuis Fürst was ook dit een feestje. De
Frühburgunder was voor mij de ontdekking van de avond, daar ga ik er meer van proeven! Na deze gang werd de kaas geserveerd. Een flinke portie Hollandsche kazen; een Twentse zachte kaas, een schapen en koeienmelk kaas en een harde 36 maanden gerijpte kaas met zoutkristallen. Daarbij een bananen-venkel chutney en een goed glas Kreuz Spätburgunder van Kuhling-Gillot. Alsof dit allemaal nog niet lekker genoeg was werd het menu afgesloten met een merengue-taartje met verse aardbeien en een vanille crème met daarbij een glas Silvaner Auslese van het wijnhuis Horst Sauer. Hierna konden wij gaan nagenieten van al dit heerlijks en ook nog even genieten van de 7-jarige zoon van Caroline en H.O. die in het restaurant rondliep in een prachtig colbertje en hier en daar met een charmant glimlachje wat lege flessen van tafel haalde. Later begrepen wij waarom hij dit zo leuk vond, van de vaste gasten kreeg hij flinke fooien, zijn topscore op een avond was 108 euro!
Tijdens deze fantastische avond kwamen wij erachter dat de Duitse service-ervaring heel anders is dan hoe wij die in Nederland gewend zijn. Tussen gangen wordt er 5 tot 10 minuten gewacht tot de volgende gang geserveerd wordt, en dat is ook wat de gasten verwachten. Om 21:30u was het restaurant dan ook al half leeg en uiteindelijk bleven natuurlijk alleen de Nederlandse gasten over. Dat was nog een gezellige naborrel met een paar prachtige flessen wijn van Kuhling-Gillot en voor de harde werkers een goed bord pasta en kaas. Wat een prestatie van neef Pieter en compagnons; zaterdag 11 mei hebben zij in 3 restaurants 360 couverts gedraaid. En als extra gave prestatie daarbij; één van die restaurants was een internationaal debuut!
Om half 3 lagen wij uiteindelijk in ons gemütliche bedje bij Gästehaus Weber. Het is een prima Gästehaus, hun website werkt alleen niet meer maar je kan via deze site reserveren. Voor de andere gasten uit Amsterdam waren er kamers in het Favorite Parkhotel in Mainz gereserveerd, dat is een kwartiertje met de taxi. De volgende ochtend ging om 8:00u de wekker voor het ontbijt met de hardwerkende mannen. Zij gingen daarna meteen door naar het Weingut voor de Liquid Life lunch en wij gingen nog eens kijken hoe Mainz eruit ziet als het droog is. We hebben de dom en een barokke kerk bezocht, het was immers zondag. En een rondje gelopen door de Altstadt met mooie vakwerkhuizen. Daarna zijn we nog even voor koffie en Deutsche Kuchen voor mee naar huis naar Werner’s Backstube geweest, je kan hier ook heerlijk ontbijten. Het was ook nog moederdag dus om mee te nemen een hartjestaartje voor mijn moeder en voor mijzelf 🙂 Snel op naar huis om aan de keukentafel bij mijn ouders Ajax-FC Utrecht en AZ-PSV te kijken, de ontknoping van de eredivisie voor 2019. De Ajacieden werden er blij van, ik en mijn familie iets minder maar ik had sowieso al een topweekend gehad!
